Η «μισθολογική» απαξίωση των Στελεχών των ΕΔ και των ΣΑ είναι έργο της μεταπολίτευσης....

Παρακολούθησα πριν λίγο καιρό τον κο Μπαλτάκο να εξανίσταται όταν του έστειλαν, όπως υποστήριξε, το ειδικό μισθολόγιο των Στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων και είδε ότι ο βασικός μισθός του Ανθυπολοχαγού ήταν μικρότερος από τον αντίστοιχο του μουσικού της Κρατικής Ορχήστρας Αθηνών - Θεσ/κης κλπ. Το ίδιο ανέφεραν και πολλοί δικοί μας συνάδελφοι που το απέδωσαν στην προσπάθεια απαξίωσης των Στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων και των Σωμάτων Ασφαλείας την παρούσα χρονική περίοδο. Το ίδιο πίστευα κι εγώ μέχρι που ψάχνοντας αν υπήρχε διαφορετική αντιμετώπιση των Δικαστικών λειτουργών και των Στελεχών των ΕΔ και των ΣΑ, λόγω των αποφάσεων του ΣτΕ, έπεσα πάνω στο νόμο 3205/2003 με τον οποίο καθοριζόταν τότε τα πάντα περί αμοιβών των Ειδικών Μισθολογίων. 
Αυτό λοιπόν που αντιλήφθηκα ήταν ότι είναι παλιά υπόθεση, η απαξίωση - αδικία του Ειδικού Μισθολογίου των Στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων και των Σ.Α. σε σχέση με των υπολοίπων. Ο βασικός μισθός μάλιστα του Ανθλγου ήταν κατά πολύ μικρότερος από αυτόν του μουσικού το έτος 2003 και ποιος ξέρει πόσο, λίγα χρόνια πριν. Το 2008 αν δεν κάνω λάθος έγινε προσπάθεια εξορθολογισμού αλλά και πάλι η βάση υπολογισμού των βασικών μισθών των Στελεχών των ΕΔ και των ΣΑ παρέμεινε στον "πάτο" όλων των ειδικών μισθολογίων. Το συμπέρασμα εξήχθη αβιάστως χωρίς να ληφθούν υπόψη κάτι "φοβερά και τρομερά" επιδόματα που περιλαμβάνουν τα υπόλοιπα ειδικά μισθολόγια συν τις υπερωρίες. Η αλήθεια κύριοι συνάδελφοι είναι ότι αφενός ουδέποτε ήταν θέμα προτεραιοτήτων μας η μισθολογική μας αύξηση αφού ο μισθός - σύνταξη, μας εξασφάλιζε μια λιτή πλην όμως αξιοπρεπή ζωή, άλλωστε από φτωχές οικογένειες προερχόμαστε και ότι αφετέρου ουδέποτε υπήρξε διάθεση από τις κυβερνήσεις της λεγόμενης μεταπολίτευσης να αξιολογήσει με αξιοκρατία την προσφορά μας προς το Έθνος.  Ξυπνήσαμε; Θα δείξει!
Αποστόλης Παπαπαρίσης